De Nedderdüütsche Bühn Kiel un ik – een lewenslange Leev. In ‚t Jahr 1964 hett de Nedderdüütsche Bühn Kiel een Kursus för de Lüüd anbaden, de Lust harrn, later mal Theater to speelen. Ik weer een junge Deern und dacht, dat kunn woll klappen – un heff mi anmeldt. Heinz Busch hett mi glieks in ’n Ansluss daran för een Stück „verhaft“. Un denn güng dat ok Slag op Slag – bet hüüt heff ik 58 Rullen speelt. Ik heff se al geern speelt, awers een paar sünd mi in besünners gode Erinnerung blewen: „De hillige Grootmodder“, wo ik elkeen Abend 25 Minuten stockstief in een Billerrahmen sitten müss, un natürlich „Misery“ – dar denk ik hüüt noch geern an.

Miene 6 Inszenierungen heff ik ok al mit Lust un Leev maakt. Ik harr elkeen Mal dat Glück, Mitspeelers to finnen, de jüst so veel Lust un Leev mitbröcht hebbt as ik. Besünners gern denk ik an dat „Mjusikell“ „Fofftein“, för dat ik ok de Musik arrangeert heff, an „Hier sünd se richdig“ un an „Loop doch nich jümmer weg“ in verleden Jahr.

Nich to vergeten – de Wiehnachtslesungen, bi de ik siet Jahren mit Gedichten, Geschichten un mit mien Gitarr darbi bin. In‘ t Jahr 2002 bün ik in den Vörstand vun de Nedderdüütsche Bühn wählt worrn un pass op, dat de Finanzen stimmen doht.

Un wenn allens goot geiht, denn schall dat ok so wieder gahn, bet ik nix mehr beholen kann orer dood ümfall.